Doğayla buluşan çocuklar, çamurla oynayan ve toprakta zaman geçiren bireyler, fiziksel ve psikolojik açıdan daha güçlü bir yapıya sahip olurlar.
Bu durumun arkasında yatan birkaç önemli neden bulunmaktadır:
BAĞIŞIKLIK SİSTEMİNİN GÜÇLENMESİ
Doğada geçirilen zaman, çocukların bağışıklık sisteminin doğal şekilde gelişmesi açısından son derece faydalıdır.
Hijyen Hipotezi:
Aşırı steril ortamlarda yetişen çocuklar, bağışıklık sistemlerini yeterince güçlendiremez ve bu durum alerji, astım ve bazı otoimmün hastalıklara yol açabilir.
STRESLE BAŞA ÇIKMA
Doğa ile etkileşim, çocukların stres hormonu olan kortizol seviyelerini düşürme konusunda etkilidir.
Toprakla oynamak ve çıplak ayakla doğaya basmak, sinir sistemini yatıştırarak huzurlu bir ruh hali sağlar.
DUYGUSAL GELİŞİM
Toprak, taş, çamur ve su gibi doğal malzemelerle oynamak, çocukların duyusal gelişimlerini ve motor becerilerini artırır.
Bu tür deneyimler, çocukları fiziksel olarak daha çevik ve dayanıklı hale getirir.
PİSKOLOJİK OLARAK DAYANIKLI OLMAK
Doğada oynanan oyunlar genellikle daha serbest ve yaratıcıdır.
Çocuklar düşer, kalkar, kirlenir ve risk alırlar. Bu sayede problem çözme yetenekleri ve özgüvenleri artar.
Bu tür deneyimler, zihinsel esneklik kazandırır.
DAHA İYİ UYKU VE DAHA AZ EKRAN SÜRESİ
Açık havada geçirilen zaman, genellikle ekran süresini azaltır ve gün ışığına maruz kalmak uyku düzenini olumlu yönde etkiler.
Yeterli uyku, bağışıklığı güçlendirir ve zihinsel dayanıklılığı artırır.
